อัตชีวประวัติของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าเกิดในวันศุกร์ที่
24 ธันวาคม พ.ศ. 2536 ในครอบครัวเล็กๆที่อำเภอกันตัง
จังหวัดตรัง ข้าพเจ้าเป็นบุตรคนแรกของพ่อและแม่
แล้วหลังจากนั้นแม่ก็มีน้องเพิ่มมาอีก 3 คน เป็นผู้หญิง 2
คนและผู้ชายอีก 1 คน ครอบครัวข้าพเจ้ารักและเคารพซึ่งกันและกันเสมอ
ตอนนั้นข้าพเจ้ากำลังจะจบมัธยมศึกษาปีที่
6 ข้าพเจ้าจึงได้ปรึษากับครอบครัวเรื่องเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย
ข้าพเจ้าบอกกับครอบครัวว่า ข้าพเจ้าอยากเป็นครูและมีความใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็ก
ครอบครัวข้าพเจ้ายินดีและสนับสนุนให้เรียนครู เพราะเชื่อว่าอาชีพครูมีความมั่นคงและเป็นการทำประโยชน์เพื่อสังคมอีกอย่างหนึ่งด้วย
หลังจากข้าพเจ้าได้เล่าเรียนหนังสือจนจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ข้าพเจ้าจึงสอบเข้าเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย
และข้าพเจ้าสอบติดมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต (ศูนย์ในมหาวิทยาลัย) ข้าพเจ้าสอบได้คณะครุศาสตร์
หลักสูตรประถมศึกษา ตามที่ต้องการ จากนั้นข้าพเจ้าต้องย้ายเข้ามาพักอาศัยในกรุงเทพเพื่อที่จะทำตามความฝันของตนเอง
แต่หลังจากเข้ามาอยู่ในกรุงเทพได้ไม่นานก็ทำให้ข้าพเจ้าอยากกลับบ้าน
คิดถึงพ่อแม่และน้องทุกคน คิดถึงกับข้าวฝีมือแม่ ตั้งแต่เล็กจนโตข้าพเจ้าไม่เคยจากบ้านไปไกลและนานขนาดนี้มาก่อน
แถมยังจะต้องมาใช้ชีวิตคนเดียวในเมืองหลวง
ข้าพเจ้ารู้สึกทรมานในการปรับตัวให้ชินกับการที่ต้องอยู่ในเมืองหลวงนี้
ถึงแม้มันจะทรมานหรือยากขนาดไหน ข้าพเจ้าก็จะต้องทำให้ได้เพราะข้าพเจ้าได้เลือกที่จะทำแล้วและจะต้องทำให้ดีที่สุด
เพื่ออนาคตจะได้เป็นครูอย่างที่ใจต้องการ
ข้าพเจ้าก็ได้ตั้งใจเรียนตั้งแต่เข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัย
ได้มีความรู้ความสามารถและเข้าใจในคำว่าวิชาชีพครูมากขึ้นเรื่อยๆ
ผลจากการตั้งใจเรียนของข้าพเจ้าทำให้เกรดในเทอมที่ 1 และ 2
ของ ปีที่ 1 ออกมาเป็นที่น่าพอใจทั้งในตัวข้าพเจ้าและครอบครัว
แม่บอกกับข้าพเจ้าเสมอว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จย่อมอยู่ที่นั้น
ทุกวันนี้ข้าพเจ้าก็ยังคงคิดถึงบ้านทุกวันแต่ก็ไม่เคยลืมความฝันของตัวเองจะทำให้พ่อแม่ภาคภูมิใจในตัวลูกคนนี้ให้ได้
ชีวิตในอนาคตของข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าอยากครูที่ดี
อยากนำความรู้ความสามารถและประสบการณ์ที่เคยได้เรียนรู้มาทั้งหมด
นำมาปรับใช้ในการเรียนการสอนให้เกิดประโยชน์และมีประสิทธิภาพมากที่สุด
เพราะข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าเด็กทุกคนที่มาเรียนก็ล้วนอยากมีความรู้กันทั้งนั้น เพียงแต่จะได้รับกลับไปมากหรือน้อยก็ล้วนขึ้นอยู่กับความสามารถของเด็กแต่ละคน
แต่ข้าพเจ้าก็อยากสอนใจเด็กทุกคนเป็นคนดีและใช้ชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุขกันทุกคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น