ความรู้ที่ได้รับ
ความงามทางภาษา
"ความสละสลวยไพเราะของภาษาอันเนื่องมาจากการใช้ศิลปะกาประพันธ์และโวหารภาพพจน์ที่เหมาะสม"
โวหาร คือ กลวิธีในการใช้ภาษาด้วยการเลือกสรรถ้อยคำมาเรียบเรียงในการเขียนเรื่องราวต่างๆ หรือพูด
ให้มีความหมายสละสลวย เหมาะสม ชัดเจน เพื่อให้บรรลุตามจุดประสงค์
ภาพพจน์ คือ คำที่ก่อให้เกิดเป็นภาพ (ใช้กับการพูดและการเขียนเท่านั้น)
ภาพลักษณ์ คือ ลักษณะที่มองเห็นเป็นภาพ
ประเภทของโวหาร
1. บรรยายโวหาร คือ การแจกแจงเรื่องราวอย่างละเอียด แจ่มแจ้ง เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจ
2. พรรณาโวหาร คือ การบรรยายเรื่องราวอย่างละเอียด ประณีต โดยแทรกอารมณ์โน้มน้าวให้ผู้อ่านเกิด
อารมณ์และภาพพจน์คล้อยตาม
3. เทศนาโวหาร คือ กระบวนการเขียนแบบแนะนำสั่งสอนโน้มน้าวให้เห็นและปฏิบัติตาม
4. อุปมาโวหาร คือ กระบวนการเขียนเปรียบเทียบให้เห็นภาพ
5. สาธกโวหาร คือ กระบวนการเขียนที่ยกตัวอย่างหรือเรื่องราวประกอบเนื้อเรื่อง
-อุปลักษณ์ คือการเปรียบเทียบสิ่งหนึ่งด้วยการกล่าวถึงอีกสิ่งหนึ่งโดยไม่มีคำเชื่อม
-อธิพจน์ คือ การกล่าวเกินจริง
-อวพจน์ คือ การกล่าวน้อยกว่าความเป็นจริง
-สัญลักษณ์ คือ การเรียกอีกสิ่งหนึ่งแทนอีกสิ่งหนึ่ง
-นามนัย คล้ายกับสัญญาลักษณ์ แต่จะดึกเอาลักษณะบางส่วนมากล่าวให้หมายถึงส่วนทั้งหมด
-สัทพจน์ คือ คำเลียนเสียงธรรมชาติ
-บุคลาธิษฐาน/บุคคลวัต คือ ทำสิ่งที่ไม่มีชีวิตให้เหมือนสิ่งมีชีวิต
-ปฏิพจน์/ปฏิภาคพจน์ คือ การใช้คำที่มีความหมายขัดแย้งกันมาใช้คู่กัน
ความรู้ใหม่
-ได้รู้ความแตกต่างระหว่างภาพภจน์และภาพลักษณ์-ได้รู้ประเภทของโวหารแต่ละประเภท
ข้อเสนอแนะ
ชอบมีการเรียนการสอนแบบนี้มาก มีทั้งอธิบายและยกตัวอย่างประกอบ ทำให้เข้าใจได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
ฉันได้อ่านแล้วได้รับความรู้เพิ่มขึ้นมากเลย ค่ะ
ตอบลบมีการเขียนที่ดีเข้าใจง่าย และทำให้ได้ความรู้เพิ่มขึ้นจากเดิมด้วยค่ะ
ตอบลบ